نحوه تشخیص پارچه نخی اصل، لباسهای سرطان زا کدامند؟

در میان الیاف‌های طبیعی و مصنوعی، الیاف پنبه به دلیل خصوصیات منحصر به فردی که دارد، از بقیه کاربرد بیشتری دارد. پارچه‌هایی که از پنبه تهیه می‌شوند، در واقع همان پارچه‌هایی هستند که ما آنها را با نام پارچه نخی نیز می‌شناسیم. استفاده از اصطلاح «پارچه نخی» شاید خیلی منطقی به نظر نرسد، زیرا تمام پارچه‌ها از نخ تهیه می‌شوند، حالا هر نوع نخی.

تولیدکنندگان و فروشندگان هم میدانند که پارچه‌های پنبه‌ای در میان خریداران و مشتریان محبوبیت دارند و به همین دلیل است که درصدد فروش محصولاتی دیگر به نام نخی و پنبه‌ای برمی‌آیند. برای افراد عادی تشخیص این تولیدات شاید کار ساده‌ای نباشد.[۱۰] اگر قصد خرید لباس کاملا نخی دارید مهم است که مطمئن شوید پیراهن یا لباس شما واقعاً از 100٪ نخ یا پنبه ساخته شده است. چند روش وجود دارد تا بتوانید پارچه نخی اصل را تشخیص دهید:

یکی از ساده‌ ترین روش ها برای تشخیص اینکه آیا لباس شما از پارچه نخی اصل است یا ترکیبات دیگری هم در آن وجود دارد، این است که بدانید پنبه با شعله، شمع، فندک یا کبریت ذوب نمی‌ شود یا فر نمی‌ خورد.

پنبه ذوب نمی شود.سریع می سوزد.وقتی پارچه تا آخرین میلیمتر سوخت، بگذارید خنک شود و به خاکستر آن توجه کنید.

خاکستر پنبه سوخته نرم است.بسیار شکننده است. با یک لمس و تبدیل به گرد و غبار می شود.احساس چسبندگی نخواهد داشت و مانند توده به نظر نمی رسد.اگر خاکستر را نیشگون بگیرید، به هم می‌ چسبند.در آب حل خواهد شد.

 یکی دیگر از راه های تشخیص پارچه نخی اصل، استفاده نکردن از دست است. پارچه را به آرامی روی گونه خود بمالید. نخ یا پنبه باید نرمتر از مواد دیگر به نظر برسد و همچنین بافت بیشتری نسبت به پلی استر داشته باشد. پلی استر و سایر پارچه های مصنوعی حسی مصنوعی دارند و ممکن است زبرتر از پنبه باشند. 

پارچه نخی اصل آب بیشتری را برای مدت طولانی تر در خود نگه می دارد و به سرعت پلی استر یا ابریشم خشک نمی شود. اگر پارچه نخی و پنبه ای را با آب داغ بشویید، پنبه جمع می شود، به خصوص اگر اولین بار باشد.

اگر یک لباس با پارچه مرغوب بخرید، می توانید به راحتی برچسب "100٪ پنبه" را روی برچسب آن بخوانید. همه برندهای با کیفیت و خوب باید برچسب روی پارچه خود داشته باشند. روش های بالا را فقط در صورتی امتحان کنید که پارچه هیچ برچسبی نداشته باشد.[۹]

ویژگی‌های بی نظیر دیگر این پارچه‌ها را زمانی می‌توانید درک کنید که از آنها استفاده کرده باشید. پارچه‌های پنبه‌ای به آسانی تنفس می‌کنند و هوا در آنها رد و بدل می‌شود. این پارچه‌ها گلوله نمی‌شوند و ظاهر آنها تغییر چندانی ندارد. افرادی که از پارچه‌های پنبه‌ای استفاده می‌کنند، هرگز حساسیت پوستی نمی‌دهند. تولیدکنندگان لباس وقتی با ویژگی‌های الیافی که پارچه از آنها تهیه می‌شود آشنا باشند و تخصص کافی در این زمینه داشته باشند، خواهند توانست محصولاتی عالی تولید کنند.[۱۰]

چه جنسی از لباس های سرطان زا هستند؟ [۱۳]

یکی از پارچه های سرطان زا، پارچه اکریلیک می باشد. این پارچه با استفاده از اکریلونیتریل تولید می شو‌د. قرار گرفتن در معرض این ماده میتواند مشکلات جسمانی مختلفی از جمله سردرد،سرگیجه،سخت نفس کشیدن، ضعف دست و پا و بسیاری مشکلات دیگر را به وجود آورد.استفاده از پارچه های اکریلیک، پوست شما را در معرض خطر جذب ماده ی اکریلونیتریل قرار می دهد. اکریلونیتریل به سدت سرطان زاست و احتمال جهش ژنتیکی را افزایش می دهد. تولید این پارچه ها آلودگی های زیست محیطی زیادی را به وجود می آورد.

از دیگر لباس های سرطان زا می توان به لباس ها و شلوار های جین اشاره کرد. رنگ آبی که برای شلوارهای جین به کار می رود، رنگ آزو است. این رنگ معمول ترین رنگ استفاده شده در تولید پارچه است.این رنگ حاوی مواد شیمیایی معروف به آمین هاست و سبب ایجاد انواع سرطان می شود‌. اتحادیه اروپا استفاده از این رنگ را ممنوع کرده است؛ چون باعث تولید پارچه های سرطان زا می شود و سلامت افراد را به خطر می اندازد.

یکی از پرطرفدارترین و پرمصرف ترین پارچه های الیاف مصنوعی، پلی استر است.در ساخت این پارچه ها با اینکه از پنبه استفاده می شود تا جلوی پارگی و چروک شدن آن گرفته شود، اما همچنان برای پوست ما مضر است و ممکن است سبب بروز انواع بیماری شود. لباس های تهیه شده از پلی استر نیز حاوی آنتیموان است که سرطان زا می باشد و برای قلب، ریه ها و کبد مضر است.این پارچه ها تنفس را برای بدن کم می کنند و با بالا رفتن دمای بدن، یک مواد شیمیایی از این پارچه آزاد می شود که بعدها جذب پوست ما می شوند. این موضوع می تواند مشکلات مختلفی مثل بروز ضایعات پوستی، خارش، اگزما را ایجاد کند. سعی کنید از لباس ها و ملافه هایی که از پلی استر ساخته می شوند، کمتر استفاده کنید تا دچار بیماری نشوید.

بیشتر لباسهای ورزشی،نیم تنه ها، لگ ها، تی شرت ها، گن ها، جورابهای شلواری، بیکینی ها و غیره از این نوع پارچه ها ساخته می شوند که انعطاف زیادی دارند.این پارچه ها هم از مواد شیمیایی مضری مثل پلی اورتان ساخته می شوند که سرطان زا است و تماس فراوان با این پارچه ها احتمال بروز بیماری های پوستی مانند اگزما و درماتیت را افزایش می دهد. سعی کنید از لباس هایی که جنس پنبه، باملو، ابریشم و لنین به جای این پارچه ها استفاده کنید تا خطر ابتلاء به بیماریها کاهش پیدا کند.

این لباس ها حاوی مواد شیمیایی موسوم به «پلی فلوئوروآلکیل» یا PFAS هستند که در برابر حرارت، چربی، لکه و آب مقاومت بالایی دارند. مواد شیمیایی پایدار و خطرناک در لباس های کار و نیز اکثر لباس های بیرون از منزل مانند بارانی ها وجود دارد. این مواد شیمیایی وقتی وارد محیط زیست شوند تا هزاران سال باقی می مانند و دایمی هستند.عبارت Gore-Tox و Teflonبر روی البسه کار و البسه بیرون از منزل به معنای وجود ترکیبات پلی فلوئور آلکیل است.

به گزارش businessinsider، قرار گرفتن در معرض این ماده شیمیایی باعث بروز سرطان های کلیه و بیضه، عیوب کبدی و مشکلات رشدی میشود.همچنین استفاده از ماده شیمیایی فتالات در لباسهایی چون شلوارهای جین،بارانی و چرم های مصنوعی با بروز اختلالات بیش فعالی، آسم، ابتلاء به دیابت و سرطان پستان ارتباط مستقیم دارد.

لباس هایی که از چرم مصنوعی ساخته شده اند، خطر ابتلاء به انواع بیماری و سرطان را افزایش می دهند. این لباس ها، به ویژه چرم مشکی رنگ حاوی ترکیب کروم نیز هستند که ترکیبات کرومی هگزا والنت، موجب بروز حساسیت و التهابات شدید پوستی می گردند. لباس های بیرون از منزل مانند بارانی ها دارای ترکیبات پلی فلوئور آلکیل می باشند.قرار گرفتن در معرض این ترکیبات شیمیایی و چرم مصنوعی، خطر ابتلاء به بیماریهایی چون سرطان کلیه، سرطان پروستات و نیز آسیب های جدی کبدی را افزایش میدهد.بهتر است از چرمهای طبیعی که بدون کروم دباغی میشوند استفاده شود چون باعث حساسیت های پوستی میشود.

برای تهیه لباس زیر و تی شرت ها از مواد فسفات دار استفاده می شود. فسفات مانند پلاستیک است و در طبیعت بسیار پایدار است. این ماده شیمیایی در ایجاد برخی از اختلالات بیش فعالی کودکان، آسم و دیابت و سرطان سینه تأثیر دارد.خطر ابتلاء به بیماری به وسیله مواد فسفات دار در کودکان بیشتر است، تحقیقات نشان داده خطر ماده فسفات در مورد کودکان به دلیل اینکه ممکنست عادت در دهان گرفتن لباس را داشته باشند به مراتب بیشتر است.سعی کنید از این لباسهای سرطان زا کمتر استفاده کنید یا آن ها را زود به زود تعویض نمایید.همچنین وجود ماده شیمیایی وینیل (مخفف ترکیب پلی وینیل کلراید یا پی وی سی) و نیز ماده فرمالدهید در لباس نوزاد که در واقع بوی خاصی که هنگام خرید لباس نو، آن را احساس می کنید به این خاطر است؛ در بروز ضعف و ناتوانی یادگیری و نیز رفتار های خشن او موثر خواهد بود. اگر چه امروزه تا حدی جلوی فروش این گونه لباس های کودک گرفته شده اما باز هم در بازار به فروش می رسند.(13)